
Pieniądz, który obowiązuje w danym państwie nosi nazwę waluty. Termin „waluta” jest najczęściej używany stosunku do międzynarodowej wymiany. W świetle wymiany międzynarodowej waluta służy do regulowania zobowiązań i płatności podczas wykonywania międzynarodowych transakcji. Waluta oznaczana jest trzyliterowym skrótem, który został przyjęty przez międzynarodową Organizację Normalizacyjną. Dwie pierwsze litery tego skróty oznaczają kraj ta waluta obowiązuje, litera trzecia, ostatnia, jest inicjałem konkretnej waluty. W chwili obecnej praktycznie wszystkie państwa świata używają jednej, podstawowej jednostki monetarnej. Ta jednostka podstawowa zazwyczaj jest jeszcze dzielona na jednostki mniejsze. W chwili obecnej największą wartość przedstawia jen japoński, dolar amerykański, euro, funt brytyjski oraz frank szwajcarski. Ze względu na znaczenie waluty w stosunkach międzynarodowych są one dzielone na waluty twarde i miękkie, czyli inaczej waluty słabe. Waluty twarde to waluty, które możemy wymienić niezależnie od miejsca i czasu. Przykładem waluty twardej jest dolar amerykański. Waluty słabe to waluty, których wymienialność jest ograniczona. Walut słabych zazwyczaj nie wolno wywozić z kraju, w którym obowiązują. Przykładem waluty słabej jest obowiązujący w Tunezji dinar. Kursy walut ustalane są sposobem rynkowym.